Wat zal hij chagrijnig geweest zijn, die Simon. Kneitershard gewerkt. Een nacht ervoor opgebleven. En het resultaat: 0%. Ik stel me zo voor dat hij moe, teleurgesteld, misschien wel met een apathisch schouderophalen óf een tikkeltje boos uit zijn bootje is gestapt. Tot zijn knieën in het water is hij bezig om de netten schoon te spoelen, als Jezus eraan komt en vraagt of Hij het bootje even mag lenen. Zo kan Hij wat verder van de kant af verder met Zijn uitleg van de Bijbel. Hier op het strand werd er flink gedrongen om Hem heen. Met wat meer afstand en het water als geluidsversterker tussen hen in, zouden deze geestelijk hongerige mensen meer mee kunnen krijgen van Zijn boodschap.
Simon vindt het prima en brengt Jezus met het bootje een stukje van de kant af. Ik kan me zo voorstellen dat hij van de gelegenheid gebruik maakt om even zijn ogen dicht te doen en de verloren nacht wat in te halen. De kabbelende golfjes en de warme zon onderstrepen de mooie woorden van Jezus. Heerlijk… rúst!
Dan is Jezus uitgesproken. Simon rekt zich uit en gaat rechtop zitten. Tijd om Jezus naar de kant te varen! ‘Vaar naar dat diepere stuk toe’, zegt Jezus tegen hem. ‘Gooi jullie netten uit om vis te vangen.’ Ah, néé hè… Dat kan de rabbi niet menen. Dáár heeft Simon nou echt geen zin in, na zo’n lange nacht met 0% opbrengst. En voor hij het doorheeft, snauwt hij een beetje naar Hem: ‘Meester, de hele nacht hebben we ons ingespannen. We hebben niks gevangen!’ Simon hoort zichzelf praten. Ai… dat klinkt wel wat onaardig en agressief… en niet echt respectvol naar de rabbi. Oké dan, omdat Hij het zegt… ‘Maar als U het zegt, zal ik de netten uitwerpen’.
We weten dat Simon hier geen spijt van gekregen heeft. Samen met zijn collega’s haalt hij twee bootladingen vis binnen! Hij wordt er stil van en voelt zich een beetje beschaamd. ‘Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens’, zegt hij dan. En Jezus? Die maakt er geen punt, maar een leermoment van. ‘Niet bang zijn. Vanaf nu zul je geen vissen, maar mensen gaan vangen…’
Hoe zou ik reageren?
Toen ik dit vanmorgen las, bleef dat eerste stukje een beetje bij me haken. Wat kunnen we soms móe zijn na een periode hard werken. En wat kan het frustrerend en ontmoedigend zijn als we merken dat ons zwoegen weinig tot niets lijkt op te leveren. Hoe zouden wij – hoe zou ik – reageren als Jezus op zo’n moment tot mij zou spreken en zou zeggen: ‘Chris, in de benen. Ga hetzelfde werk doen, opnieuw, en dan op die en die plek!’ Wat nou, als ik op zo’n moment zou stoppen na die zin: ‘Heer, ik heb ál die tijd gewerkt en het heeft niks opgeleverd…’?
Jezus wist precies wanneer die vissen waar zwommen – Simon niet. Jezus weet precies wanneer de tijd rijp is om bepaalde werkzaamheden uit te voeren – wij niet. Als Hij het zegt, kunnen we maar beter de netten uitwerpen op de plek die Hij aanwijst. Mooie gedachte om mee te nemen de komende tijd!
Zuiver Zilver 